Herman Koch - Het diner Anthos, 1995

Geachte lezers van de Volkskrant,

naar aanleiding van de ‘Jongeren literatuurprijs’ die nietis gewonnen door het boek ‘Het diner’ van Herman Koch schrijf ik deze brief. Ik ben het helemaal mee eens met dat dit boek niet heeft gewonnen, ik vond het heel langdradig. Het boek vertelt heel realistisch wat iemand voelt:‘’Wat zou dat heerlijk zijn, heerlijk normaal, het gewone pubergedoe.’’ Blz. 15, vervolgens gaat de hele pagina over dat gedoe, dat duurt te lang.

Herman Koch heeft een goede schrijfstijl, maar omdat hij het heel precies vertelt, duurt het heel lang voor er iets anders gebeurt. Je krijgt te maken met het dilemma of ze hun eigen zoon gaan aangeven of niet, je begint dan ookna te denken wat je zelf zou doen. Ik denk dat ik hem/haar wel zou aangeven, want een moord plegen is heel erg en anders moet je dit gewoon niet doen, zo makkelijk is het.

‘’Ik moest nu snel beslissen, anders wat het te laat. Ik kon hem doodslaan.’’ In Blz. 188 lees je hier heel goed dat Paul een agressie probleem heeft. Hij kan zich nog net inhouden om de rector niet te slaan.

Het verhaal is wel heel waarheidsgetrouw. De situatie in dit boek zou zo in het echte leven kunnen gebeuren, het is eigenlijk ook een soort kijk in het leven van deze mensen. Het zou zo echt gebeurd kunnen zijn omdat het over mensen gaat met normale levens die een belangrijk gesprek met elkaar hebben.

‘’Staart iemand naar het beeldschermpje van een mobiele telefoon en wordt niet meteen gezegd wat die persoon daar ziet, dan wordt dat, daar kun je op vertrouwen, enkele hoofdstukken later onthuld, en sta je er alsnog behoorlijk van te kijken.’’Deze zin schreef Arie Storm in zijn recensie. Er gebeuren veel van dit soort dingen in het hele boek, er gebeurt steeds iets wat je niet direct krijgt te weten maar je hebt wel door dat je het later in het verhaal te weten komt.

‘’Vergiste ik me, of voelde Michel inderdaad in zijn jaszak naar iets? Naar zijn mobieltje misschien?’’ blz. 138. Op dit punt komt je als lezer met vragen te zitten, je wilt erachter komen wat Michel precies doet. Dat krijg je uiteindelijk wel te weten.

Uiteindelijk kom ik er op uit dat ik het niet een super boek vind. Het is een prima boek om even te lezen, maar het is niet heel erg vermakelijk. Ik ben het er dus mee eens dat ‘’Het Diner’’ niet heeft gewonnen, er zijn betere boeken. Ik ben het eens met Arie Storm, die een goede recensie schreef over dit boek.

Elske Algra